Τips:Μπουζί θέρμανσης (glow plug)και ο άγνωστος κόσμος του..

Link Forum

Από τα μικρά μας "δεκαράκια" μέχρι τα γιγάντια μοτέρ των 50-60 κυβικών σε μερικά αεροπλάνα οι κινητήρες μεθανόλης των μοντέλων χρησιμοποιούν το περίφημο μπουζί θέρμανσης.Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από μια αντίσταση θέρμανσης φτιαγμένη από πλατίνα ή ιρίδιο κολλημένη πάνω σε ένα μικροσκοπικό κομμάτι μετάλλου διαμορφωμένο έτσι ώστε το ένα άκρο της να είναι στο κυρίως σώμα του μπουζί που βιδώνει στον κινητήρα,και το άλλο να είναι μονωμένο σε έναν κεντρικό ακροδέκτη.
Πως δουλεύει αυτό το μπουζί.
Αρχικά το μικρό συρματάκι του μπουζί θερμαίνεται από μια εξωτερική πηγή με τάση όχι μεγαλύτερη από 1,5 Βόλτ,τη λεγόμενη και μπαταρία έναρξης ή έναυσης ή και απλά "μπουζόπιπα".Η μπαταρία λοιπόν θερμαίνει το μπουζί και το κάνει να φωτοβολεί με ένα πορτοκαλοκόκκινο φώς.Όταν λοιπόν στο θάλαμο καύσης φτάσει η σωστή σε αναλογία ποσότητα καυσίμου και το μπουζί είναι αναμένο,έχουμε ανάφλεξη και άρα το μοτέρ παίρνει μπροστά.μόλις το μοτέρ αρχίζει να λειτουργεί αποσυνδέουμε τη μπαταρία και η συνέχιση του έργου γίνεται από το ήδη πυρακτωμένο νήμα του μουζί που δεν προλαβαίνει να σβήσει.Έτσι λοι]πόν αφαιρώντας τη μπαταρία το μοτέρ λειτουργει στο ρελαντί χωρίς άλλη εξωτερική "βοήθεια".
Κατηγορίες και είδη μπουζί: θερμό ψυχρό,μακρύ-κοντό:άλλος ένας πονοκέφαλος...
Πραγματικά με τόσους δεκάδες κατασκευαστές κινητήρων και μπουζί με τον καθένα να προτείνει το δικό του,η σύγχιση είναι βέβαιη...το πως θα βγάλουμε άκρη με ένα αγνώστου πατρός μουζί χρειάζεται πείρα και παρατηρητικότητα...
Θερμό μπουζί:η βασική του διαφορά είναι πως έχει λεπτότερη αντίσταση θέρμανσης από τα ψυχρότερα,"τραβάει" λιγότερο ρεύμα,και είναι κατάλληλο για κρύο καιρό και χαμηλό ποσοστό νίτρου και γενικά "ήρεμους"κινητήρες.
Ψυχρό μπουζί:παχύτερη αντίσταση θέρμανσης καταναλώνει περισσότερο ρεύμα,και είναι κατάλληλο για υψηλόστροφα μοτέρ και [μεγάλα ποσοστά νίτρου.
Ας πάρουμε από την αρχή τα βασικά και τι πρέπει να προσέξουμε:
Παρακάτω είναι μια λίστα με τις πιο δημοφιλείς κατηγορίες σε απλούς (stock) κινητήρες:

Κινητήρες On-road
1- Μοτέρ .12 to .18 και 20% nitro θέλουν μπουζί medium
2- Μοτέρ .21 engines και 30 nitro θέλουν μπουζί medium-cold

Κινητήρες Off-road
1- Μοτέρ .12 to .18 και 20% nitro θέλουν μπουζί medium ή hot
2- Μοτέρ .18 to .21 και πάνω με 30% nitro θέλουν μπουζί medium
Για αγωνιστικά μοτέρ (modified) ο πίνακας των μπουζί πηγαίνει προς το "ψυχρότερο" μέρος της κλίμακας...

Καλά όλα αυτά,αλλά ποιο τέλος πάντων μπουζί είναι κατάλληλο για τις ανάγκες μας;
Εδώ είναι το μεγάλο μπέρδεμα...ο κάθε κατασκευαστής οραματίζεται τη δική του κλίμακα θερμού ψυχρού για να μπει στο πάνθεον της ιστορίας του μοντελισμού αλλά δεν είναι ο μόνος:Ο κάθε ένας θέλει τη θέση αυτή με αποτέλεσμα ένα χάος στον κόσμο των μπουζί και των μοτέρ...
Οργάνωση μπουζί:
Ένας απλός τρόπος-μάλλον δύο κυριολεκτικά υπάρχουν για να φέρετε σε μια τάξη αυτό το χάος:Κρατήστε το μπουζί του κατασκευαστή-ακόμα και καμμένο-και προσπαθήστε να βρίσκετε ένα παραπλήσιο κάθε φορά που ψάχνετε μπουζί:
Κοιτάζοντας το πάχος του στοιχείου θέρμανσης βρίσκουμε αναζητούμε ίδιου βαθμού ψυχρότητας,και φυσικά ίδιου μήκους!Ειδικά το μήκος είναι πολύ σημαντικό:μην πάρετε ένα μπουζί μακρύτερο από το στανταρ σας και προεξέχει στο θάλαμο καύσης...είναι σίγουρο πως μόνο καταστροφή θα φέρει...
Ο δεύτερος τρόπος-αφού έχουμε ίδιο μήκος πάντα-είναι με μέτρηση στο ρεύμα που τραβάει το "μαμά" μπουζί μας:αν το νέο μπουζί τραβάει το ίδιο ή πολύ παραπλήσιο είμαστε οκ.Να θυμάστε πως περισσότερο ρεύμα=ψυχρότερο μπουζί.Πάρτε λοιπόν το πολύμετρό σας ή κάποιον που να ξέρει να μετρά ρεύμα και κρατήστε σημειώσεις σε μια γκάμα υποψήφιων μπουζί...
Μερικές μικρές συμβουλές:
-Μην πηγαίνετε για παιχνίδι με ένα μπουζί!:ο νόμος του [Μέρφυ καραδοκεί και είναι σχεδόν σίγουρο πως όλα θα δουλέψουν τέλεια μέχρι να αποσυνδέσετε τη μπουζόπιπα...
-Μην περιμένετε με το μαμά μπουζί να παίξετε για πάντα:Το πλέον αναλώσιμο μετά το καύσιμο είναι,και καλό είναι σε κάθε παιχνίδι να το τσεκάρετε και στην πρώτη παραμόρφωση να το αλλάζετε.
-Έχετε πάντα μαζί σας 2-3 ή και 5 μπουζί.αν όμως αρχίζει το μοτέρ αδικαιολόγητα να τα καίει το ένα πίσω από το άλλο έχετε θέμα ρύθμισης ή μηχανολογικής ζημιάς.
-Για τους αγωνιζόμενους:έχετε πάντα έτοιμα μπουζί για το μοτέρ σας αλλά ΟΧΙ 100% καινούργια! Καλό είναι να έχουν δοκιμαστεί με μισό ή ολόκληρο ντεπόζιτο για τυχόν αλλαγές και να είστε σίγουροι ότι δουλεύουν!Έχε τύχει πολλές φορές καινούργιο μπουζί να μην δουλέυει με αποτέλεσμα χαμένος αγώνας...

Πως "διαβάζουμε" ένα μπουζί:
Μετά από 1-2 ντεπόζιτα βγάλτε και παρατηρήστε το ]μπουζί:
-Λαδωμένο και "υγρό" είναι σημάδι πλούσιου μείγματος-φυσιολογικό όταν στρώνετε
-Αλλοίωση στο χρώμα του μπουζί,"μπλέδιασμα"ή παραμορφωμένη -ξεκολλημένη αντίσταση:φτωχό μείγμα ή προανάφλεξη,ή ακατάλληλο μπουζί.
- Ελαφρά καφετι : Οριακά σωστή ρύθμιση μείγματος,ή αγωνιστική ρύθμι]ση...αν και είναι -οριακά έστω-στην σωστή περιοχή χρειάζεται πείρα και προσοχή εδώ.
- Ελαφρά καφετί-χρυσαφί χρώμα:Η τελειότερη ρύθμιση για αγωνιστική χρήση:αν είναι και ο θάλαμος καύσης στο ίδιο χρώμα έχετε πετύχει τη σωστότερη ρύθμιση.
-Ανοιχτό χρυσό και κάπως υγρό με το συρματάκι να γυαλίζει σαν καινούργιο:Η τέλεια ρύθμιση για την αλάνα: μοτέρ με σχεδόν μάξιμουμ απόδοση,ελαφρώς πλούσιο μείγμα,ότι πρέπει για καθημερινή χρήση.[ν]
-Αντίσταση άσπρη με σημάδια φθοράς:Φτωχό μείγμα!εδώ έχουμε ένα μπουζί που οριακά είναι έτοιμο να παραδώσει πνεύμα [και σύρμα) στο έλεος του πιστονιού...πετάξτε το,,και ρυθμίστε σε πιο πλούσια περιοχή.

-->Να θυμάστε,το άνοιγμα του επάνω μέρους του μοτέρ,και η παρατήρηση του χρώματος του μπουζί,αλλά και του θαλάμου καύσης σε τακτική βάση,είναι η καλύτερη πρόληψη για ζημιές και αστοχίες:Και φυσικά ο καλύτερος οδηγός επιλογής μπουζί....

Ελληνικο Φορουμ Μοντελισμου

Αμορτισσέρ:κάντε σωστή χρήση αλλά και συντήρηση.

 Link Forum



Το αμορτισσέρ είναι η καρδιά της ανάρτησής μας.Είναι το μέσο που μας κρατάει το μοντέλο στο δρόμο,αλλά και δείχνει το πόσο σωστά στημένο είναι το καμάρι μας...Χωρίς αυτό το όχημα θα ήταν ακυβέρνητο στην πρώτη λακούβα ή ακόμα και πετραδάκι...
Ο αποσβεστήρας κραδασμών όπως ερμηνεύεται και στη γλώσσα μας,δεν είναι παρά μια διάταξη ενός συστήματος άξονα-εμβόλου μέσα σε ένα δοχείο που περιέχει κάποιο υγρό,συνήθως λάδι.Η βασική του αρχή είναι πως το έμβολο ανεβοκατεβαίνοντας μέσα στο λάδι παρουσιάζει ένα βαθμό δυσκολίας που ονομάζεται απόσβεση.Χωρίς την απόσβεση ή χωρίς αρκετή απόσβεση,δεν έχουμε έλεγχο του οχήματος και πηγαίνει ανεξέλεκτα όπου θέλει,δηλ μόνο το ελατήριο δεν κάνει τίποτα απολύτως,απλά επαναφέρει το σύστημα της ανάρτησης στην αρχική του θέση άμεσα (και απότομα φυσικά).
Αρχή λειτουργίας:
Ο άξονας μετακινείται ελεύθερα πάνω-κάτω χωρίς διαρροές με την κατάλληλη στεγανοποίηση (o-rings).
To έμβολο στην άκρη του άξονα περιέχει τρυπούλες ώστε να επιτρέπει την ελεγχόμενη κίνηση του υγρού που βρίσκεται στο δοχείο:όσο μεγαλύτερες οι τρύπες τόσο πιο εύκολα μετακινείται το έμβολο και το αντίστροφο όταν είναι μικρές.
Λάδι: Ο βαθμός ρευστότητας του λαδιού επηρεάζει και αυτός με τη σειρά της την ταχύτητα του εμβόλου,σε τέτοιο σημείο που έχουμε άλλη ταχύτητα με ψιλό λάδι αλλά μικρές τρύπες,και άλλη ταχύτητα (δυσκολίας-απόσβεση δηλαδή) με μεγαλύτερες τρύπες και παχύτερο λάδι.
Σε σύνθετα αμορτισσέρ (αυτοκινήτων μοτό κλπ,ακόμα και...μοντέλων! ) η ταχύτητα απόσβεσης είναι ρυθμιζόμενη τόσο στη συμπίεση όσο και στην επαναφορά του,μπορούμε δηλαδή να ελέγξουμε τόσο την απόσβεση συμπίεσης όσο και την απόσβεση επαναφοράς ανεξάρτητα τη μιά απ'την άλλη.Με ρυθμιζόμενες αυτές τις παραμέτρους και με ρυθμιζόμενη και την τάση/ύψος ελατηρίου έχουμε ένα αμορτισσέρ που προσαρμόζεται παντού σχεδόν!

Συντήρηση
Όπως κάθε κινούμενο μέρος του 1:1 οχήματός μας έτσι και το αμορτισσέρ του χρειάζεται μια συντήρηση,φανταστείτε τι συντήρηση χρειάζεται ένα αμορτισσέρ μπάγκυ που κοπανιέται 4-5 ώρες στη πίστα και το χώμα...
Λύνουμε το αμορτισσέρ από το μοντέλο.(φωτ 1)
Ελέγχουμε αν λειτουργεί ομαλα χωρίς κολλήματα.Το καθαρίζουμε με μια οδοντόβουρτσα ή το πλένουμε με ζεστό νερό και σαπούνι να φύγουν τα χώματα.
Λύνουμε τελείως το αμορτισσέρ και αδειάζουμε το λάδι.ΔΕΝ το πετάμε ,αλλά το αδειάζουμε σε ένα δοχείο λαδιού και μόλις γεμίσει το δίνουμε στο πρατήριο της γειτονιάς μας για ανακύκλωση.
Ελέγχουμε όλα τα μέρη του για τζόγους ή φθορές.Αν το αμορτισσέρ έχει μείνει καιρό σε αχρηστία ή έχει παίξει πολύ,αλλάζουμε προληπτικά όλα τα o-rings,ή αν παίζουμε τακτικά κάθε δεύτερη ή τέταρτη αλλαγή λαδιών ανάλογα τη χρήση και τη φθορά τους.Αλλάζουμε ΚΑΙ τις ροδέλλες ή αγοράζουμε όλο το κιτ συντήρησης.
Πριν τη συναρμολόγηση:
Καθαρίζουμε με σπρέυ καθαρισμού ή βενζίνη το εσωτερικό το αμορτισσέρ και γεμίζουμε με λάδι σύμφωνα με τις οδηγίες.
Ανεβοκατεβάζουμε τον άξονα αργά για να φύγουν τυχόν φυσαλίδες αέρα.
Συναρμολογούμε με την ανάποδη φορά τώρα προσέχοντας να μην παρασφίξουμε το καπάκι του και καταστραφούν οι βόλτες.
Το πλαστικό άκρο του αμορτισσέρ το βιδώνουμε κρατώντας τον άξονα με ειδική πένσα ή παρεμβάλοντας σε αυτή που έχουμε ένα κομμάτι χοντρό χαρτί ή πανί,ώστε να μην τραυματίσουμε τον άξονά του.(Φωτ 2,3,4)
Ακολουθούν φωτό κατατοπιστικές.
Tips:
Για να μην χάνεστε με πολλές αλλαγές κρατήστε σημειώσεις! Αν αλλάζετε κάτι κρατήστε σταθερά κάποιες εργοστασιακές ρυθμίσεις,και ξεκινήστε τις αλλαγές σας μία-μία κάθε φορά...
Είναι χάσιμο χρόνου να αλλάζετε πχ τρύπες πιστονιού αλλάζοντας και λάδι...κρατήστε το πιστόνι στοκ και αλλάξτε το λάδι που είναι απείρως πιο εύκολο...
Θυμηθήτε τον απλό κανόνα:
Σε πολύ ανώμαλο έδαφος,πιο μαλακό αμορτισσέρ και ελατήριο.Σε έδαφος πιο ομαλό και με περισσότερο κράτημα,τα αλλάζουμε προς το σκληρότερο.
Το να σφίγγετε τέρμα το ελατήριο,το μόνο που κάνετε είναι να αυξάνετε το ύψος του οχήματος από το έδαφος και απλά να χειροτερεύετε το ήδη κακό σας κράτημα...αλλάξτε ελατήριο και δοκιμάστε ξανά.
-Μην ρίχνετε το βάρος σας στα αμορτισσέρ αν έχετε τα στοκ λάστιχα...τα αμορτισσέρ είναι η δευτερεύουσα επαφή με το έδαφος,οπότε αν παίρνουν λάθος μύνημα μεταφέρουν και λάθος μύνημα! Απλά,αλλάξτε λάστιχα! Το ίδιο ισχύει και με τις αλλαγές στα διαφορικά:Λύστε τα θέματα με τα λάστιχα την οδήγησή σας και το κράτημα του χώρου που παίζετε,και τα υπόλοιπα αμορτισσέρ διαφορικά κλπ., είναι "fine tuning"που λένε...
Η αντιστρεπτική είναι η τελευταία πινελιά σε μια καλοστημένη ανάρτηση,ή η αιτία που το όχημά σας δεν στρίβει σωστά:
Να θυμάστε πως καμία αντιστρεπτική δεν αντικαθιστά μια σωστά φτιαγμένη ανάρτηση και γενικά ένα καλοστημένο αυτοκίνητο.
Το γέμισμα στο αμορτισσέρ έχει κι αυτό τα μυστικά του:
-ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ κατα το γέμσμα:αν δείτε διαρροή μην συνεχίζετε,είναι μάταιο...αλλάξτε τσιμούχες και δισκάκια για να είστε έτοιμοι.
-Μην το παραγεμίζετε! θα "τινάξει" τα o-rings στη πρώτη βόλτα,και μπορεί και να καταστραφεί κιόλας!αλλά ούτε και να το αφήνετε μισογεμάτο αν θέλετε να κόψετε απόσβεση:αλλάξτε λάδι με πιο ψιλό!
-Rebound-non rebound type:δοκιμάστε προσθέτοντας + - μια 2 σταγόνες στο τέλος του γεμίσματος για να παίξετε με "με"επαναφορά και "όχι" του αμορτισσέρ.
-Για Rebound:προσθέστε 1-2 σταγόνες λάδι,κατεβάστε τέρμα κάτω το έμβολο,ανεβάστε το μέχρι τη μέση σχεδόν και σφίξτε.Θα δείτε πως συμπιέζοντας το,αυτό επανέρχεται προς τα έξω...
-Για non rebound : Ανεβάστε το έμβολο και απλά σφίξτε το καπάκι.Σκουπίστε και δοκιμάστε και τους 2 τρόπους. Θα μείνετε έκπληκτοι από το αποτέλεσμα της διαφορετικής λειτουργίας του!!!
Με λίγα λόγια με αυτή τη δυνατότητα μπορούμε να δώσουμε ένα "κλικ"πιο γρήγορη επαναφορά (αλλά αργή απόσβεση συμπίεσης) στο rebound type αμορτισσέρ,ή να έχουμε ένα γρήγορο στα "ψιλά" (και αργό στην επαναφορά) αμορτισσέρ στην non rebound type διάταξη.
Σημειώστε πως η non rebound ρύθμιση κάνει το αμορτισσέρ πιο ουδέτερο και πιο ομαλό στη λειτουργία του ενώ η rebound το κάνει πιο "ακραίο" και είναι κατάλληλη για πιο επιθετικές προτιμήσεις.
Ελληνικο Φορουμ Μοντελισμου

Security PC

Link Forum






Security PC

Το internet είναι ενας εικονικός κόσμος πραγματικά θαυμαστός και ικανός να δώσει πληθώρα στοιχείων και δεδομένων σε εκείνου που βρίσκονται σε αναζήτηση τους.
Το μέσον για την πρόσβαση σε αυτόν τον κόσμο, κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό ,είναι ο υπολογιστής , φορητός ή σταθερός. Ακριβώς τώρα επειδή αυτό το μέσο αποτελεί τον σύνδεσμο μας , μεταξύ αυτών των δύο κόσμων , είναι λογικό να θεωρείται μέγιστης σημασίας η ασφάλεια του αλλά και ο έλεγχος της πρόσβασης σε αυτόν από εικονικούς ή ακόμα και πραγματικούς χρήστες.
Αν και το θέμα ασφάλειας υπολογιστή έχει θεωρηθεί σαν κάτι πάρα πολύ σημαντικό , εντούτοις η ανάλυση ενός πλήρους πλάνου ασφαλείας, είναι από σπάνια εώς δυσεύρετη.

Σε αντίθεση με όσα πιστεύει ο μέσος όρος χρηστών , το να μένεις ενήμερος και να έχεις εγκατεστημένο ένα τείχος προστασίας (Firewall) και από ένα πρόγραμμα για κακόβουλα λογισμικά και διαφημίσεις (antivirus-spyware), ναι μεν είναι σημαντικό αλλά δεν είναι το 100% , ενός πλήρες πλάνου ασφαλείας.
Το θέμα ασφάλεια είναι κάτι που σχετίζεται άμεσα με τον ανθρώπινο παράγοντα και είναι αναμενόμενο, το πλάνο να είναι τόσο ισχυρό όσες είναι και οι γνώσεις κάποιου χρήστη. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο λοιπόν , ας δοκιμάσουμε να δώσουμε ένα γενικό πλάνο να ακολουθήσει κάποιος , μερικά βασικά βήματα προστασίας του υπολογιστή του. Να σημειωθεί εδώ ότι κάθε τερματικό , έχει ανάγκη από ειδικές ρυθμίσεις στην ασφάλεια του και για αυτό καλό θα είναι από ένα σημείο και μετά, να έχετε την βοήθεια ειδικού, για την απόλυτη προσαρμογή της ασφάλειας , στις δικές σας ανάγκες.

ΦΥΣΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Ακούγεται περίεργο;… Δεν θα έπρεπε! Κάθε υπολογιστής , πέρα από την εικονική του παρουσία στο web, δεν παύει να είναι ενας χώρος που αποθηκεύονται δεδομένα και στοιχεία, όπου πραγματικά αποτελούν τεράστιο θησαυρό , στον αιώνα της πληροφορίας. Σαν τέτοιος χώρος λοιπόν , ειδικά όταν μιλάμε για τερματικά επιχείρησης/επαγγελματικά , που μπορεί να έχουν συμβόλαια μερικών εκατομμυρίων ευρώ, μέχρι και δεκάδες χιλιάδες επαγγελματικές επαφές, μπορεί να καταλάβει κάποιος τι μπορεί να γίνει αν αυτό κλαπεί ή κάποιος έχει πρόσβαση με φυσικό τρόπο σε αυτό.
Ακόμα και σε ένα εταιρικό περιβάλλον , πρωτεύων ρόλο σε αυτό το κομμάτι ασφάλειας παίζει πάντα ο χρήστης. Στην πορεία μου σαν τεχνικός στο χώρο , έχω δεί κωδικούς σε sticky (χαρτάκια κίτρινα) πάνω στην οθόνη , μέχρι και ανύπαρκτο κωδικό για χρήστη/τοπικό διαχειριστή. Φυσικά δεν χρειάζεται να σχολιάσω πόσο εύκολο , είναι κάποιος να έχει πρόσβαση εκεί , και να κάνει αυτό που θέλει.
Κάθε τερματικό λοιπόν και τα δεδομένα , μέσα σε αυτόν , σε αντίθεση με όσα πιστεύει ο μέσος όρος τελικών χρηστών , δεν είναι ευθύνη του Διαχειριστή Δικτύου. Είναι ευθύνη ΚΑΘΑΡΑ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ!

Προστατεύστε το τερματικό σας φυσικά

Κάθε υπολογιστής , στην διαδικασία boot (ενεργοποίηση) πριν ακόμα μπεί στο σύστημα λειτουργικού, περνάει από την διαδικασία ελέγχου hardware. Η διαδικασία αυτή , περιέχεται μέσα στο BIOS (Βασικό firmware) από όπου και μπορεί το σύστημα και αναγνωρίζει περιφερειακό και μη εξοπλισμό του συστήματος. Η πρώτη δικλείδα ασφαλείας, βρίσκεται ακριβώς εκεί.
Στην επιλογή advanced αφού μπείτε στο BIOS με del ή F12 (ανάλογα με το chipset του motherboard) θα βρείτε την επιλογή “Power on password” και “Setup Password”. Εξορισμού αυτές οι επιλογές, είναι μηδενισμένες και δεν περιέχουν κάποιο κωδικό. Ακολουθώντας τις οδηγίες εκεί, ρυθμίστε και στα δύο κωδικό , κατά προτίμηση διαφορετικό.
Η επιλογή «power on» είναι εκείνη που θα ζητεί κωδικό εισόδου στο σύστημα σας, πριν καν αυτό μπεί σε διαδικασία ενεργοποίησης του. Μάλιστα σε κάποια BIOS, υπάρχει και περιορισμός προσπαθειών , οπότε στις 3 ή 4 , αναγκάζεται ο εισβολέας να κάνει και πάλι επανεκκίνηση , που αν μη τι άλλο είναι αρκούντως εκνευριστικό για τον εισβολέα.
Αντίστοιχα η επιλογή “setup”, κλειδώνει το BIOS, για όποια άλλη ρύθμιση, έτσι ώστε ακόμα και να μπεί ο εισβολέας στο λειτουργικό , να μην μπορεί να αλλάξει κάτι στο BIOS που μπορεί να του δυσκολεύει την δουλειά του (π.χ. απενεργοποιημένο USB ή CDROM).
Σαφώς τώρα και αυτή η επιλογή μπορεί να μηδενιστεί και πάλι σε εργοστασιακή κατάσταση (null password) , αλλά θα χρειαστεί αφαίρεση της μπαταρίας, ή ένωση των κατάλληλων jumpers στην κεντρική πλακέτα , κάτι που δεν είναι και ότι πιο εύκολο για έναν εισβολέα, ειδικά σε εταιρικό περιβάλλον. Ειδικά δε, σε φορητό , η πραγματοποίηση αυτής της διαδικασίας, θεωρείται μεγάλου βαθμού δυσκολίας, λόγω της πυκνής αρχιτεκτονικής του εξοπλισμού , επάνω του.

Προστατεύστε το μηχάνημα σας από κλοπή

Ειδικά το τελευταίο διάστημα , έχει σημειωθεί πολύ μεγάλη αύξηση , στον αριθμό των κλοπών σε φορητούς υπολογιστές. Τον ίδιο σχεδόν κίνδυνο φέρουν βέβαια και όλοι οι υπολογιστές, ειδικά αν οι εισβολείς ή κλέφτες, γνωρίζουν για τον θησαυρό πληροφοριών που περιέχουν.
Στο εμπόριο , ειδικά για φορητούς υπάρχει τύπος λουκέτου που μπορεί να προστατέψει το φορητό σας σε ένα άγνωστο περιβάλλον , όπου μπορεί να κλειδωθεί μαζί με την τσάντα του ή ακόμα καλύτερα στο γραφείο σας με σταθερό σημείο. Παράδειγμα μπορείτε να δείτε σε πολλά καταστήματα πληροφορικής που τα φορητά , είναι προστατευμένα από παρόμοια κλειδαριά. Ταυτόχρονα μπορείτε να συνεννοηθείτε με όλες τις ασφαλιστικές που τελευταία προσφέρουν πακέτα ασφάλισης από κλοπή ή ακόμα και πτώση, για το φορητό σας.

Για το σταθερό τερματικό τα πράγματα είναι πιο απλά, μιας και αρκεί μια οποιαδήποτε κλειδαριά , και μια αλυσίδα περασμένη σε σταθερό σημείο , από όπου και δεν θα μπορεί να μετακινηθεί. Η κλειδαριά μπορεί να περαστεί στην αλυσίδα που θα δέσει σε σταθερό σημείο , και στην συνέχεια σε κάποια τρύπα στο πίσω μέρος του κουτιού. Αν δεν υπάρχει μπορείτε να αφαιρέστε κάποια καλύπτρα στο σημείο της κεντρικής πλακέτας που υπάρχουν οι PCI υποδοχές για κάρτες.

Το επόμενο βήμα είναι η διασφάλιση των δεδομένων σας. Υποθέτω ότι αρκετοί από εσάς παίρνουν πλέον κάποιο backup ή image του δίσκου τους. Πολύ καλά κάνετε… που το φυλάσσετε όμως;.. Μήπως στον ίδιο χώρο με το τερματικό σας;
Το 1999 , όταν οι δίδυμοι πύργοι δέχτηκαν την επίθεση των τρομοκρατών , σε κάποια γραφεία , υπήρχε νομική φίρμα που είχε κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Πήρε ναι μεν αντίγραφο ασφαλείας, αλλά τα φύλασσε στον ίδιο ακριβώς χώρο. Αποτέλεσμα; Το κλείσιμο της φίρμας μιας και δεν υπήρχαν πλέον αντίγραφα.
Μπορεί κάποιος τώρα να πεί ότι τα δεδομένα ενός χρήστη δεν είναι και τόσο σημαντικά , για μια τέτοια κίνηση. Θα συμφωνήσω μόνο εν μέρει, μιας και κάποια δεδομένα – emails κτλ, είναι αρκετά σημαντικά και καλό θα είναι να υπάρχουν εις διπλούν και φυσικά όχι στο ίδιο partition και δίσκο , αλλά σε κάποιο cdrom ή έστω usb flash stick, για την αποφυγή απώλειας τους, αν ο δίσκος χτυπήσει, κρασάρει,καταστραφεί. Η ενημέρωση αυτών των δεδομένων θα πρέπει να γίνεται σε τακτά διαστήματα (1 φορά την εβδομάδα τουλάχιστον!) αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να κανονίσει κάποιος ανάλογα με τις ανάγκες και απαιτήσεις του.

Προστατεύστε το λειτουργικό σας

Κανόνας απόλυτος και απαράβατος. Το κάθε λειτουργικό σύστημα είναι τόσο ασφαλές, όσο μεγάλος είναι και ο βαθμός γνώσης του διαχειριστή του.

Κάθε σύστημα μπορεί να προστατεύεται από κωδικό εισόδου και λογαριασμό χρήστη. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές, είτε ο χρήστης δεν έχει κωδικό και μάλιστα φέρει και δικαιώματα τοπικού διαχειριστή , είτε ο κωδικός είναι αναρτημένος σε κάποιο sticky. Ακόμα χειρότερα , αρκετές φορές ο διαχειριστής εξορισμού του συστήματος μπορεί και να μην έχει καθόλου κωδικό και από safe mode, ο εισβολέας να αποκτήσει πλήρη πρόσβαση ΣΕ ΟΛΑ τα αρχεία και ρυθμίσεις του υπολογιστή. Μεγάλη προσοχή λοιπόν κατά την διάρκεια της εγκατάστασης να δίνεται κωδικό εισόδου, για όλους τους χρήστες και να μην τους αφήνετε κενούς. Ακόμα τώρα και αν δεν έχουν κωδικό εισόδου, ανάλογα το σύστημα μπορείτε να τους δώσετε , αργότερα και να διασφαλίσετε ότι η φυσική είσοδος , στον υπολογιστή, θα γίνεται αποκλειστικά και μόνο από εξουσιοδοτημένα άτομα.

Αλλάξτε την διαδικασία εκκίνησης του υπολογιστή. Ένας από τους τρόπους παράκαμψης του κωδικού εισόδου είναι να γίνεται χρήση κάποιου flash stick ή cdrom με live λειτουργικό ή άλο βοήθημα και να χειρίζονται από εκεί τα αρχεία. Απενεργοποιήστε τα, από την διαδικασία εκκίνησης, (boot sequence) με το να τα αφαιρέσετε από την ανάλογη λίστα εκκίνησης. Έτσι ακόμα και έτσι, και με κλειδωμένο το BIOS, η φυσική πρόσβαση γίνεται αρκούντως δύσκολη , για κάποιον εισβολέα. Αν προσθέσουμε μάλιστα και την καινούρια έλευση των βιομετρικών πληκτρολογίων και κάποιων συσκευών ανίχνευσης ίριδας, τα λειτουργικά θωρακίζονται ακόμα περισσότερο και με μοναδικό τρόπο.

Οι ρυθμίσεις για κωδικούς, εμφάνιση cached accounts και λοιπά στοιχεία, διαφέρουν από σύστημα σε σύστημα σαν φίλτρα ενεργοποίησης ,για αυτό καλό είναι να έχετε βοήθεια ειδικού ή να ανατρέξετε στο εγχειρίδιο χρήσης τους.

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ

Σχεδόν όλοι γνωρίζουν πλέον ότι για να νιώσεις κάποια ασφάλεια στο web, χρειάζεσαι να έχεις κάποιο λογισμικό προστασίας από ιούς, δούρειους ίππους, σκουλήκια και άλλα ωραία προγράμματα που μόνο ζημιά μπορούν να προκαλέσουν στον υπολογιστή. Επιλέγουν όλοι λοιπόν κάποιο που προτιμούν και τους κάνει ως χρήση και αφού το εγκαταστήσουν , τότε θεωρούν ότι είναι ασφαλής. Είναι όμως τελικά έτσι;… Δεν νομίζω.

Κάθε λογισμικό προστασίας από ιούς έχει μερικές απαιτήσεις και ιδανικές ρυθμίσεις για κάθε χρήστη και ανάγκη του. Σε αυτό το σημείο , μάλλον λοιπόν θα τοποθετήσω κάποια βασικά στοιχεία και από εκεί και πέρα καλό είναι να προχωρήσει ο καθένας από εσάς στις δικές του ανάγκες και διαμορφώσεις. Κρατήστε όμως στο μυαλό σας, ότι η αύξηση βαθμού ασφαλείας σχεδόν πάντα συνεπάγεται και αύξηση στο βαθμό δυσχρηστίας.

- Ενημέρωση. Κάθε λογισμικό προστασία, δεν μπορεί να κάνει τίποτα , αν δεν είναι σωστά ενημερωμένο για ανίχνευση ιών και προγραμμάτων. Τα κακόβουλα προγράμματα , ανανεώνονται στο web , 2-3 φορές κάθε εβδομάδα!!! Κάποιο λογισμικό προστασίας λοιπόν που δεν μένει ενημερωμένο όσο πιο πολύ γίνεται , τότε πραγματικά δεν μπορεί να διαφυλάξει το τερματικό που είναι εγκατεστημένο.
- Αρχεία προστασίας. Κάθε λογισμικό ασφαλείας, μπορεί και ανιχνεύει ιούς μέχρι κάποιο επίπεδο και να ενεργεί ανάλογα. Σε κάποιες περιπτώσεις λοιπόν αρχεία που βρίσκονται σε δεύτερο ή τρίτο , υπο-επίπεδο συμπύκνωσης (compressed) απλά δεν ανιχνεύονται και περνούν μέσα στο σύστημα. Στα περισσότερα τέτοια λογισμικά, υπάρχουν ειδικές ρυθμίσεις που ενεργοποιούν τέτοιες ανιχνεύσεις μέχρι και το 6 ή 7ο υπο-επίπεδο!!
- Βαθμίδα προστασίας . Σε όλα τα λογισμικά προστασίας μπορεί να ρυθμιστεί έτσι το φίλτρο ανίχνευσης που να ανιχνεύει ακόμα και virus-like συμπεριφορές, μέσω της διαδικασίας bloodhound. Όσο πιο μεγάλη η βαθμίδα τόσο μεγαλύτερη και η προστασία σε κάθε επίπεδο. Φυσικά εδώ θέλει και μεγάλη προσοχή, καθώς σε μέγιστες βαθμίδες, δεν αφήνει καν αρχεία συστήματος (π.χ. autoexec.bat) να λειτουργήσουν.
- Delete or Quarantine. Ιδού το ερώτημα. Προσωπική μου άποψη και εμπειρία , είναι πως ότι μολυνθεί με ιό, σήμερα, δεν είναι εύκολο να διορθωθεί. Προτιμώ λοιπόν να κάνω χρήση του Quarantine, αποκλειστικά και μόνο , όταν μου είναι άγνωστος ο ιός, οπότε τον αποστέλλω πίσω στην κατασκευάστρια εταιρία του λειτουργικού , για να βοηθήσω πολύ περισσότερο το έργο τους.
- Το πρόγραμμα προστασίας, έχει τις επιλογές real-time scan και email scan, που όντως αποτελούν τροχοπέδη στην απόδοση ενός συστήματος. Το πρώτο το θεωρώ όμως αναγκαίο κακό , καθώς ειδικά αν το τερματικό είναι σε επιχειρησιακό δίκτυο ή σε συνεχή σύνδεση με το web, είναι απαραίτητο το φιλτράρισμα των κινούμενων δεδομένων. Αν όμως το τερματικό κάποιες φορές δουλεύει αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο , τότε δεν είναι αναγκαίο να λειτουργεί. Το ίδιο ισχύει και για το φίλτρο των email. Η υπηρεσία αυτή είναι χρήσιμη μόνο όταν κάνετε χρήση κάποιου email client (Outlook) και όχι όταν κάνετε χρήση web mail (π.χ. gmail.com, hotmail.com, κτλ.)

Firewalls – Τείχη Προστασίας

Θα μου επιτρέψετε να επεκταθώ λίγο παραπάνω εδώ, καθώς οι μύθοι γύρω από τα firewall , είναι πάρα πολλοί και πραγματικά πρέπει να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα.

Μύθος 1ος λοιπόν,

Με την εγκατάσταση του firewall, ο χρήστης είναι ασφαλής. Αυτό είναι πέρα για πέρα αναληθές. To Firewall, είναι ένα πρόγραμμα προστασίας, που βασίζεται στο φιλτράρισμα υπηρεσιών , θυρών επικοινωνίας του συστήματος αλλά κυρίως το φιλτράρισμα του TCP-IP. Είναι ένα πρόγραμμα προστασίας , από τον έξω κόσμο, αλλά μόνο σαν κεντρική πόρτα. Για να λειτουργήσει σωστά, πρέπει το σύστημα ταυτόχρονα να έχει σωστά ρυθμισμένες ενημερώσεις, αναβαθμίσεις και άλλα θέματα ασφαλείας. Αλλιώς είναι σαν μια σιδηρόφραχτη πόρτα με κάγκελα και κλειδαριές, αλλά γύρω από αυτήν το οικόπεδο έχει περίφραξη ενός σύρματος τρύπιου και ύψους 20 πόντων.

Μύθος 2ος

Εξορισμού οι περισσότερες ρυθμίσεις κάποιου firewall, είναι αρκετές. Αμέσως μετά την εγκατάσταση του firewall, κάθε προσπάθεια επικοινωνίας από όποιο πρόγραμμα ή υπηρεσία, προκαλεί την αντίδραση του όπου στην συνέχεια, ενημερώνει τον χρήστη για το τι ενέργεια προτείνει (deny, allow, always allow, always Deny). Οι εξορισμού ρυθμίσεις , είναι πάντα στο ask και deny all. Σε αυτό το σημείο λοιπόν πρέπει να επέμβει ο χρήστης και να προχωρήσει σε ειδικές ρυθμίσεις που θα αναλύσουμε παρακάτω.

Μύθος 3ος

Το firewall μου χρειάζεται μόνο όταν κάνω σύνδεση στο web και όχι όταν είμαι μέσα σε τοπικό δίκτυο. Το λάθος εδώ στηρίζεται στο ότι , τα τερματικά δικτύου επικοινωνούν μεταξύ τους και ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος αν κάποιο τερματικό είναι μολυσμένο ή είναι σε κατάσταση zombie. Αν οι συνδέσεις του τοπικού δικτύου είναι αφιλτράριστες, τότε πολύ εύκολα τα δεδομένα σας ή ακόμα και η ακεραιότητα του συστήματος μπορούν να υπερκεραστούν από το άλλο μολυσμένο μηχάνημα. Το δύσκολο εδώ είναι να μπορείς να χειριστείς τις θύρες επικοινωνίας και τις υπηρεσίες του δικτύου ,μέσα από το TCP-IP, για να μην υπάρχουν προβλήματα σύνδεσης.

Μύθος 4ος.

Τα firewalls δεν ενημερώνονται ποτέ. Και όμως πρέπει να ενημερώνονται κάθε μήνα τουλάχιστον , καθώς κάνουν χρήσεις κάποιες φορές ειδικών μηχανών φιλτραρίσματος που αναπροσαρμόζονται , ανάλογα τις τεχνικές διασποράς που φέρουν κάποια worms ή DoS attacks.


Φίλτρο προγραμμάτων
Εδώ θα μιλήσω αποκλειστικά για windows , μιας και όσοι έχουν την ικανότητα να ρυθμίσουν χειροκίνητα τείχη προστασίας σε *ΝΙΧ περιβάλλον , είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι οδηγίες μου, θα τους είναι άχρηστες, λόγω της γνώσης τους με το αντικείμενο. Παρόλα αυτά αν θέλει κάποιος βοήθεια εδώ είμαστε και μπορείτε να ρωτήσετε από κάτω.
Στο σύνηθες περιβάλλον ενός τελικού χρήστης κάποια προγράμματα είτε θα έχουν ανάγκη την πρόσβαση στο web ή σε δικτυακές υπηρεσίες. Στην πρώτη «ενόχληση» λοιπόν από το firewall με σχετικό πρόγραμμα, έχουμε κάποιο εικονίδιο ενημέρωσης-ερώτησης προς τον χρήστη για την ενέργεια που πρέπει να κάνει το firewall. To συχνότατο λάθος εδώ είναι το always allow. Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν αφήνουμε τέτοιο κανόνα. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Κάθε πρόγραμμα μπορεί να γίνει hijacked και να παίξει τον ρόλο της κερκόπορτας , με τέτοια επιτυχία, που να νομίζετε ότι το τερματικό είναι ασφαλές, ενώ αυτό να μοιάζει με Ελβετικό τυρί. Παράδειγμα το rootkit της Sony που μέσω του προγράμματος της Sony File Information, έδινε στοιχεία για το τερματικό και τον χρήστη στο web μέσα από πρόγραμμα που δεδομένου του trademark και προέλευση έμοιαζε «ακίνδυνο». Εντούτοις μόνο αυτό δεν ήταν. Στην θέση του τώρα βάλτε όποιο εσείς νομίζετε και σκεφτείτε πολύ καλά τι θα κάνετε την επόμενη φορά που θα σας ρωτήσει το firewall, για την δημιουργία κανόνα «always allow».
Κανένα πρόγραμμα δεν θα πρέπει να θεωρείται ασφαλές για την δημιουργία κανόνα , always allow. Κατανοώ ότι μπορεί να ακούγεται κουραστικό να εμφανίζεται ενημερωτικό κάθε φορά μήνυμα για την προσπάθεια προγράμματος να δικτυωθεί. Εξαίρεση στον κανόνα «always allow» αποτελούν προσπάθειες σύνδεσης στην IP 127.0.0.1 και localhost μιας και θεωρητικά πάντα (εκτός και αν είναι κάποιο sub7 trojan) απευθύνονται στον εαυτό τους, στο ίδιο τερματικό και όχι στο δίκτυο.

Προστασία ρυθμίσεων

Κάθε firewall, περιέχει ειδικό κωδικό διαχειριστή που μπορεί να κλειδώσει τις όποιες ρυθμίσεις έχετε δημιουργήσει, για να μην μπορεί να τις αλλάξει κάποιος χρήστης με φυσική πρόσβαση στον λογαριασμό σας, ή ακόμη χειρότερα αν έχει δεχτεί επίθεση από εξωτερικό εισβολέα και έχει αποκτήσει πρόσβαση στο αρχείο , κυρίως , hosts και control panel του firewall. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί το firewall, να είναι συνέχεια ενεργό, αν δεν δοθεί σωστός κωδικός απενεργοποίησης.

Ρυθμίσεις δικτύου

Στο ζουμί της υπόθεσης. Καταρχάς, όποιος δεν έχει κατοχή του TCP-IP όπως και των σχετιζόμενων με υπηρεσίες θυρών επικοινωνίας, καλό είναι να ξεκινήσει να ασχοληθεί, αν θέλει πραγματικά να είναι κυρίαρχος στο firewall του και να μην αρκείται σε προρυθμισμένες λύσεις.

Τοπικό τερματικό.

- Κάθε τοπικό τερματικό φέρει μοναδική IP 127.0.0.1 ή άλλη , ανάλογης τάξης και subnet που σχετίζεται με το τοπικό δίκτυο του (10.10.0/24 ή 192.168.0/24 ή 192.168.1/24 κοκ)
Εδώ λοιπόν θα χρειαστεί ειδικός κανόνας που να θεωρεί ότι η μοναδική αυτή IP είναι σχετιζόμενη με το ίδιο μηχάνημα που βρίσκεται το firewall , για να αποφευχθούν περιπτώσεις spoofing ή arp attack που θα προσπαθήσουν να μιμηθούν πλαστά την διεύθυνση αυτή , για να αποκτήσουν πρόσβαση χωρίς φιλτράρισμα. Η ρύθμιση αυτή υπάρχει σε πολύ καλά firewall αλλά στα περισσότερα , είναι εξορισμού ορισμένη , καθώς αναγνωρίζει την διεύθυνση από την κάρτα δικτύου που προστατεύει.
- Τα τοπικά δίκτυα συνήθως φέρουν προστατευμένες IP από τον έξω κόσμο , πίσω από κάποιον router ή proxy. Σε κάθε περίπτωση , η μοναδική ΙΡ που θα θεωρηθεί «έμπιστη» θα είναι εκείνη του Proxy ή κάποιου Server (dns,dhcp,etc.) για να μην μπλοκαριστεί το Kernel Subsystem από την εσωτερική δικτύωση με τα υπόλοιπα μηχανήματα. Στον κανόνα εδώ ναι μεν θα γίνει trusted to συγκεκριμένο εύρος IP αλλά παρόλα αυτά θα ρυθμιστεί να αφήνει ελεύθερες μόνο τις πόρτες δικτύου , που σχετίζονται με τις ανάλογες υπηρεσίες (π.χ. port 53 = DNS). Οι υπόλοιπες θα παραμείνουν σε status “ask”, για την καλύτερη προστασία του μηχανήματος σας. Έτσι αν ξαφνικά δεχτείτε αίτημα σύνδεση στην θύρα 56090 π.χ., κάτι πονηρό μάλλον τρέχει και θα μπορείτε να το διακόψετε πριν συμβεί κάτι άσχημο, ακόμα και αν η ΙΡ θεωρείτε έμπιστη.
- Οι κυρίαρχες υπηρεσίες για email, σχετίζονται με τις θύρες επικοινωνίας 25,110, και πολύ πιο σπάνια οι 144-443 που δίνουν SMTP-POP3-IMAP προσβάσεις αντίστοιχα. Ιδανικό είναι να υπάρχει κάποιος Exchange Server ή ανάλογος server όπως ο Gmail που θέλει SSL σύνδεση , όπου μπορεί να δημιουργηθεί ειδικός κανόνας always allow πρόσβαση μόνο για αυτές τις IP και θύρες επικοινωνίας , μπλοκάροντας κάθε άλλη προσπάθεια εκμετάλλευσης αυτών των θυρών από άλλα τερματικά.
- Οι θύρες επικοινωνίας , πάντα σύμφωνα με την IANA , που σχετίζονται άμεσα με υπηρεσίες όλων των λειτουργικών και υπηρεσιών δικτύου, αριθμούνται από 1-1024. Από εκεί και πέρα οι θύρες θεωρούνται μη δεσμευμένες και ελεύθερες προς χρήση από όποιο πρόγραμμα ή υπηρεσία κυκλοφορεί. Η γενική αρίθμηση σταματά στις 64000+ αν θυμάμαι καλά. Σχετικές πληροφορίες μπορείτε να βρείτε πάντως για περισσότερες πληροφορίες στο link: http://www.iana.org

Σε αρκετά firewall, υπάρχει ειδική επιλογή για stealth mode, όπου απλά το firewall, κάνει hide την τοπική ΙΡ , σταματώντας τις απαντήσεις σε ping προσπάθειες ή ανάλογα ICMP αιτήματα από απομακρυσμένα τερματικά. Σήμερα όπου οι ADSL Routers, έχουν αναλάβει την διαδικασία ΝΑΤ για το τοπικό δίκτυο , η ανάλογη ρύθμιση είναι στο “echo off” και “ICMP off”. Προσοχή μόνο , καθώς τέτοια ρύθμιση δημιουργεί αρκετά προβλήματα με Ρ2Ρ δίκτυα , μιας και ο tracker σας δεν είναι εμφανής στο δίκτυο αυτό.

Σε πιο προχωρημένες καταστάσεις, υπάρχουν επιλογές που αφορούν fragments όπου μπορεί να δημιουργηθεί κανόνας , για να μπλοκαριστούν τυχόν προσπάθειες DoS, Buffer overflow – overrun. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί κάποιος ειδικός (Προσοχή μόνο ειδικός!) να ρυθμίσει το μέγεθος των UDP-TCP fragments που θα γίνονται αποδεκτά και από ποιο σημείο και μετά θα γίνονται dropped. Αν τώρα το firewall, έχει δεχτεί στο παρελθόν DoS επιθέσεις, μπορεί κάποιος να ρυθμίσει τον χρονισμό αποδοχής (π.χ. Fragment ανά millisecond) σκεπτόμενος και υπολογίζοντας το time response που έχει το δίκτυο. Μπορεί να βρεθεί ο Μ.Ο. με εντολή TTL , από όπου και μπορεί κάποιος να δώσει ένα +10% στο firewall time response και να απορρίπτει πακέτα δεδομένων που θα έρχονται πιο νωρίς από αυτό το χρονικό όριο, μειώνοντας έτσι το περιθώριο για πραγματοποίηση των προαναφερόμενων επιθεσέων. Σημαντικό επίσης θεωρώ το βοήθημα reject/block attackers IP που μπορεί να ρυθμιστεί για κάθε firewall , δίνοντας σχετικό χρονικό διάστημα.


Ένα από τα πιο σημαντικά βήματα είναι να γίνει ενεργοποίηση του Log module , από όπου και θα γίνεται καταγραφή των κινήσεων του firewall, για καλύτερη αναφορά στο μέλλον , αν παρουσιαστεί πρόβλημα ή απορία με κάποιο θέμα σχετικά με το firewall. Από εκεί θα μπορείτε να βρείτε ευκολότερα λύσεις και αναφορές στο web, όπου μπορεί και κάποιοι άλλοι να είχαν παρόμοια προβλήματα ή απορίες.

Κάθε firewall γενικά, μπορεί να δώσει αρκετό βαθμό ασφαλείας στον χρήστη του , αρκεί να ρυθμιστεί με τέτοιο τρόπο , έτσι ώστε να δίνει ναι μεν ισχυρό βαθμό ασφαλείας, αλλά πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αλλιώς μπορεί να βρεθείτε στην δυσάρεστη θέση του να μην λειτουργεί κάτι σωστά δικτυακά ή ακόμα χειρότερα να μην έχετε καθόλου σύνδεση με τον έξω κόσμο. Τελευταία υπενθυμίζω και πάλι πως το firewall είναι μόνο ένα μέρος του συστήματος ασφαλείας που θα ακολουθήσετε και σίγουρα δεν αποτελεί δικτυακή πανάκεια προστασίας.

Spyware Remover
Τελευταία έχει μπεί για τα καλά στην ηλεκτρονική κοινότητα η προστασία από malware και spyware σαν αναγκαία υπηρεσία, λόγω των πολλαπλών στοιχείων σε διάφορα sites στο web που μπορεί να μηδενίσουν την ακεραιότητα του υπολογιστή μας. Εδώ οι ρυθμίσεις είναι πάντα εξαρτώμενες από το πρόγραμμα που κάνουμε χρήση. Βάσει αυτού μπορούμε και ενεργοποιούμε φίλτρα ή υπηρεσίες σχετικές με αυτή την προστασία. Και εδώ βέβαια βασικότατο ρόλο παίζουν οι συχνές ενημερώσεις και αναβαθμίσεις του προγράμματος σας, για να έχει 100% απόδοση.

Ενημερώσεις

Εδώ μόνο ένας μύθος υπάρχει.. Και κυρίως στα λειτουργικά της Microsoft, χωρίς όμως αυτό να απαλύνει την ενοχή των κοινοτήτων του Linux-Open Source.

Οι ενημερώσεις αν και στον συντριπτικά μεγάλο βαθμό τους, είναι ωφέλιμες και αναγκαίες, εντούτοις καλό είναι να ελέγχουμε πρώτα τι κατεβάζουμε και εγκαθιστούμε στο σύστημα μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποια ενημέρωση ή αναβάθμιση προκάλεσε προβλήματα στο σύστημα ή ακόμα και την κατάρρευση του , σε σχέση με την χρήση άλλων οδηγών ή κάποιο PCI/IRQ Conflict, που δεν είχαν δεί οι developers των ενημερώσεων από την αρχή. Παράδειγμα το ΧΡ SP2 και το πρόβλημα με τις USB θύρες που είχε εμφανιστεί και σχετιζόταν με την εμφάνιση χαμηλής ταχύτητας μετάδοσης των δεδομένων.

ΓΕΝΙΚΑ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Φυσικά το θέμα ασφάλεια λογισμικού-τερματικού ,είναι εμφανές μόνο σαν η κορυφή του παγόβουνου εδώ. Ο τομέας των υπολογιστών και όσων σχετίζονται με αυτούς, είναι ζωντανοί και συνεχώς ανανεώσιμοι. Είναι αναπόφευκτο λοιπόν , η ασφάλεια να συγκαταλέγεται σε αυτόν τον κανόνα.
Θα έλεγα μάλλον ότι ο καλύτερος τρόπος για να διατηρείται τον υπολογιστή σας ασφαλή , είναι να διατηρηθεί μια λογική σκέψη και φυσικά , μια συνεχή ενημέρωση με τα δρώμενα στον κόσμο της πληροφορικής. Αν δεν μπορεί να γίνει αυτό, τότε καλό θα είναι , τουλάχιστον αυτά τα λογισμικά προστασίας που έχετε , να είναι πάντα ενημερωμένα και καλά ρυθμισμένα. Φυσικά υποτίθεται ότι θα πρέπει ο χρήστης να γνωρίζει μέσα-έξω το λειτουργικό του σύστημα και να έχει πάντα δύο πράγματα στο μυαλό του.

1) Τίποτα δεν είναι ασφαλές 100%. Ειδικά στον τομέα των υπολογιστών , αυτό αποτελεί απαράβατο κανόνα.
2) Όσο πιο ασφαλές , τόσο πιο δύσχρηστο θα γίνεται σε επίπεδο καθημερινότητας. Από την στιγμή που οι υπολογιστές δεν έχουν φτάσει στο επίπεδο Α.Ι. (Artificial Intelligence) τότε είναι αναπόφευκτο να δει κανείς ότι κάθε επιπλέον δικλείδα ασφαλείας, σε καθημερινό επίπεδο, αυξάνει και την δυσκολία χρήσης.

παραθετω 1 αρχειο pdf με πληροφοριες σχετικα για την Διασύνδεση και ασφάλεια υπολογιστών.
Για το pdf πατηστε εδω

Μπαταρίες: όλα όσα θέλετε να μάθετε...

 Link Forum



Γενικά περί ηλεκτρικών στοιχείων

Ένα ηλεκτρικό στοιχείο είναι "αποθήκη" χημικής ενέργειας που με κατάλληλη συνδεσμολογία, μπορεί να μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια.
Έχουμε δύο είδη ηλεκτρικών στοιχείων: τα πρωτογενή και τα δευτερογενή στοιχεία.
Στο πρωτογενές στοιχείο πραγματοποιείται μία χημική αντίδραση που δεν αναστρέφεται.Όταν εξαντληθεί η χημική ενέργεια του στοιχείου,δεν μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί με τον ίδιο τρόπο.-βλέπε απλές ή αλκαλικές μπαταρίες.
Το δευτερογενές στοιχείο, όταν αποδόσει την χημική του ενέργεια μπορεί να να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση. Αυτό γίνεται κάνοντας την ανάποδη "διαδικασία", δηλαδή δίνοντάς του ηλεκτρική ενέργεια, που αποθηκεύεται σε αυτό σαν χημική ενέργεια. Αυτή η εργασία ονομάζεται φόρτιση (ή επαναφόρτιση),και όχι φόρτωση,τα φορτηγά φορτώνουμε
Τα πρωτογενή στοιχεία τα λέμε επίσης ξηρά στοιχεία, ενώ τα δευτερογενή συσσωρευτές μπαταρίες στη γλώσσα μας.
Παμ παρακάτω...
Η τάση των στοιχείων
Κάθε στοιχείο έχει μία τάση, και η οποία εξαρτάται από την χημική σύνθεση των δύο ηλεκτροδίων. Η μονάδα τάσης είναι τα Volts (V).
Η τάση που εξαρτάται από το είδος του στοιχείου είναι ονομαστική. Δηλαδή πρακτικά θα έχει αυτή την τάση, αλλά όταν το στοιχείο είναι 100% φορτισμένο η τάση θα είναι λίγο μεγαλύτερη από την ονομαστική,και φυσικά όσο αδειάζει η τάση μειώνεται.
Παράδειγμα: ένα στοιχείο Ni-Cd έχει ονομαστική τάση 1,2 V. Αμέσως μετά την φόρτισή του η τάση κυμαίνεται στα 1,35-1,4 V, ενώ αντίθετα όταν η τάση πέσει στα 1,1-1,0 V είναι ουσιαστικά άδειο.
Η οναμαστική τάση που δείχνουν τα στοιχεία χωρίς φορτίο(δηλ όταν δεν παρέχουν ενέργεια) είναι πλασματική. Ετσι ένα πρακτικά άδειο στοιχείο Ni-Cd μπορεί να δείχνει χωρίς φορτίο 1,2 V αλλά μόλις δεχθεί φορτίο να δείξει την πραγματική χαμηλή του τάση. Για το λόγο αυτό,τάση μετράμε πάντα υπό φορτίο.
Χωρητικότητα
Το ενδιαφέρον μοντελιστικά (και όχι μόνο)χαρακτηριστικό μιας μπαταρίας είναι η χωρητικότητά της. Η χωρητικότητα που γράφουν μας δείχνει την θεωρητική διάρκεια που μπορεί να ξεφορτίζεται ένα στοιχείο με κάποιο σταθερό ρεύμα.
Με λίγα λόγια η χωρητικότητα είναι το γινόμενο του χρόνου (σε ώρες "h") επί την ένταση του ρεύματος (σε αμπέρ "A" ή σε μιλιαμπερ "mA") οπότε και εκφράζεται αντίστοιχα σε: αμπερώρια (Ah) ή μιλιαμπερώρια (mAh)
Για παράδειγμα, μία μπαταρία με χωρητικότητα 500 mAh μπορεί να δίνει ρεύμα 500 mA για 1 ώρα, ή 250 mA για 2 ώρες ή 50 mA για 10 ώρες κ.ο.κ.Βέβαια στη πράξη όσο μεγαλώνει το ρεύμα εκφόρτισης, τόσο μειώνεται ο θεωρητικός χρόνος και αντίστροφα όσο μικραίνει το ρεύμα τόσο μεγαλώνει ο χρόνος.
Αυτά για τα στοιχεία...ας δούμε στη συνέχεια πως αυτά τα στοιχεία μας κάνουν τις ...
Μπαταρίες
Αν συνδέσουμε 2 ή και περισσότερα στοιχεία τότε έχουμε μια συστοιχία ή αλλιώς μια στήλη στοιχείων ή απλά όπως λέμε μια μπαταρία.Τα στοιχεία μπορούμε να τα συνδέσουμε σε διάφορες διατάξεις ανάλογα τις εφαρμογές και τις απαιτήσεις μας σε τάση και χωρητικότητα.
Τα είδη των μπαταριών στα γρήγορα
Μπαταρίες Νικελίου-Καδμίου Ni-Cd
Είναι οι 3τες παλιότερες μοντελιστικά μπαταρίες μετά τις μολύβδου και τις απλές.Οι Ni-Cd επαναφορτίζονται εύκολα, μπορούν να δώσουν μεγάλα ρεύματα εκφόρτισης,αποθηκεύονται το ίδιο εύκολα,αντέχουν την κακομεταχείρηση σε σχέση με τους άλλους τύπους,και μπορούν να αποδόσουν αρκετούς κύκλους φόρτισης-εκφόρτισης και για την τιμή αγοράς τους είναι η φθηνότερη επιλογή.
Τι προσέχουμε στις μπαταρίες Ni-Cd
-δεν τις κρατάμε για παραπάνω από 3 με 4 χρόνια.Μια Ni-Cd που έχει χάσει το 10-15% της απόδοσής της είναι πρακτικά άχρηστη για πτήση και θεωρητικά καλή για ένα ηλεκτρικήνιτο αμάξι αλλά όχι για τις απαιτήσεις ενός αγώνα.
-Η αργή φόρτιση έιναι η ασφαλέστερη και αποδοτικότερη.Αν κάνουμε ταχεία φόρτιση πάνω από 4 φορές θα κάνουμε και μια ή 2 αργές για να ισορροπήσουν τα στοιχεία μεταξύ τους.
-Εκφορτίζουμε πάντα το στοιχείο μετά τη χρήση στη τάση που ορίζει ο κατασκευαστής.
Και πάμε ολοταχώς στις...
Ni-MH
Οι μπαταρίες με στοιχεία Νικελίου-Υδριδίου-Μετάλλου (Nickel Metal Hydride, Ni-MH) κατασκευάστηκαν για να σταματήσει η χρήση του Καδμίου που θεωρείται πολύ τοξικό για το περιβάλλον.
Οι Ni-MH έχουν μεγαλύτερη χωρητικότητα σε σχέση με τις Καδμίου αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα των υψηλών ρευμάτων που έχουν οι Καδμίου,ούτα αντέχουν βάρβαρες καταπονήσεις.Βέβαια για το 80% των εφαρμογών είναι παρα πολύ καλές.(και φιλικές στο περιβαλλον φυσικά)
Σειρά έχουν οι
Μπαταρίες Ιόντων Λιθίου-πολυμερούς (Li-Io-Po) ή Li-Po για συντομία.
Οι Li-Po λοιπόν,(!) έχουν ονομαστική τάση 3,7V το κάθε στοιχείο (cell) και τάση τους κυμαίνεται από 4,2 Volts όταν είναι φορτισμένα, έως τα 3 Volts όταν εκφορτιστούν.Τα Li-Po στοιχεία είναι πολύ ελαφριά σε σχέση με όλα τα κλασικά στοιχεία Ni-Cd-NiMH,Pb.Η ικανότητά τους να παρέχουν υψηλά ρεύματα τα κάνουν πολύ ενδιαφέροντα στο κόσμο του μοντελισμού και όχι μόνο.Το κακό προς το παρόν είναι η μικρή διάρκεια ζωής τους,(50-80 φορτίσεις)ειδικά αν εκφορτίζονται με υψηλά ρεύματα.
Συστοιχίες Li-Po:
Ας πάρουμε ένα στοιχείο Li-Po χωρητικότητας 1000 mAh, που μπορεί να δώσει μέγιστο ρεύμα 10Α.
το ονομάζουμε "2S1P" ή σκέτο "2S" όταν περιέχει 2 στοιχεία σε σειρά.Η τάση του είναι 2x3,7V = 7,4V και χωρητικότητα 1x1000mAh = 1000mAh. Το μέγιστο ρεύμα εκφόρτισης φυσικά παραμένει στα 10Α.
"2S2P" Εδώ η μπαταρία περιέχει συνολικά 4 στοιχεία που:
είναι σε δύο ίδια πακέτα (από δύο στοιχεία το καθένα σε σειρά),και ενωμένα παράλληλα,
ή σε δύο ίδια πακέτα (από δύο στοιχεία το καθένα κολλημένα παραλληλα),και ενωμένα σε σειρά.
Φόρτιση
Εδώ χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή!Αν οι τιμές της τάσης ή της έντασης κατά την φόρτιση είναι μεγαλύτερες από τις επιτρεπόμενες, υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξης!Οι LiPo δεν συγχωρούν αμελείς χρήστες και πολύ εύκολα μπορούν να μεταβάλλουν προς το μαύρο τη διακόσμηση στο σπίτι μας σε χρόνο μηδέν...οι φλόγες από ένα στοιχείο LiPo φτάνουν τα 4 μέτρα και η πυροσβεστική δε θα προλάβει τίποτα...Ακολουθούμε λοιπόν τις οδηγίες του κατασκευαστή και αν έχουμε αμφιβολία ή έλλειψη στοιχείων καταφεύγουμε στον χρυσό κανόνα φόρτισης:
Η μέγιστη τάση φόρτισης για κάθε στοιχείο (σε σειρά) είναι 4,235V, Βέβαια στη πράξη η τάση φόρτισης δεν ξεπερνάει τα 4,2V ή στα 4,15V για ποιο ασφάλεια,και μέγιστο ρεύμα φόρτισης στο 1C.
Επιπλέον,μπορούμε να φορτίσουμε Li-Po σε φορτιστή/πρόγραμμα Li-Io, αρκεί να επιλεχθεί σωστά οαριθμός των στοιχείων και η τιμή ρεύματος το 1C. Δεν επιτρέπεται όμως να φορτίσουμε Li-Io σε πρόγραμμα LI-Po!
Προφυλάξεις
Μην αφήνετε μόνες τις μπαταρίες λιθίου (αλλά και γενικά μπαταρίες) σε φόρτιση.Χρειάζονται επίβλεψη πολύ συχνά,να τις αγγίζουμε με το χέρι για να αντιληφθούμε πιθανή αύξηση της θερμοκρασίας.Καλό είναι ο χώρος φόρτισης να είναι από άφλεκτα υλικά γύρω και πάντα στο δωμάτιο φόρτισης να υπάρχει πυροσβεστήρας.
Δεν τρυπάμε φορτισμένο στοιχείο και δεν φορτίζουμε LiPo που έχει φουσκώσει.Είναι για πέταμα απλά και τέλος.Επίσης για κανένα λόγο δεν τη φορτίζουμε ανάποδα!
Αν το μοντέλο μας με τις Li-Po είχε βίαιη προσκρουση,βγάζουμε τις μπαταρίες έξω και τις αφήνουμε 30-45 λεπτά για να διαπιστώσουμε αν θα παρουσιάσουν καμιά αλλάκοτη αντίδραση (πχ καπνό) ή όχι.

Αποθήκευση και συντήρηση
Οι Li-Po έχουν μικρό βαθμό εκφόρτισης στην αποθήκευση. Θεωρητικά αυτό σημαίνει τις φορτίζουμε σήμερα και να τις χρησιμοποιήσουμε μετά από 6 μήνες!!.Όμως στη πράξη τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.
Οι Li-Po δεν πρέπει να μένουν πλήρως φορτισμένες για περισσότερο από ένα μήνα,χάνουν την ικανότητα πλήρης αποθήκευσης ενέργειας και γενικά η απόδοσή τους πέφτει.Καλό είναι για μακρόχρονη αποθήκευση,να φυλάσσονται σε δροσερό μέρος,ακόμα και στο θάλαμο συντήρησης του ψυγείου.Στη μακρόχρονη αποθήκευση πρέπει να ελέγχεται η τάση τους να μην πέσει κάτω από τα 3,0V (ανά στοιχείο). Αν πλησιάζει η στιγμή που θα συμβεί κάτι τέτοιο,φορτίζουμε στο 5-10%.
Απορριψη-ανακύκλωση
Δεν απαιτούν ιδιαίτερη μεταχείριση στο θέμα της απόρριψης.Απλώς τις εκφορτίζουμε και τρυπάμε τα στοιχεία με τρυπάνι 3-4 mm ή καρφί και τις αφήνουμε σε αλατόνερο για μια βδομάδα.Μετά τις πετάμε κανονικά στα σκουπίδια.

Συμπληρωματικά και υπενθυμίσεις για τις μπαταρίες Li-Po:
Οι Li-Po ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ!!! Μπορούν να δώσουν τεράστια ρεύματα και αν δεν χρησιμοποιούνται με προσοχή ρισκάρουμε τη ζωή μας!

ΧΡΗΣΗ-ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ-ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ
-Δεν φορτίζουμε τις Li-Po με απλό φορτιστή ή σε "trickle charge" Υπάρχει κίνδυνος έκρηξης!
-Η φόρτιση πρέπει να γίνεται με φορτιστή είδικό για Li-Po,δηλ σταθερού ρεύματος και τάσης.
-Το ρεύμα φόρτισης δεν πρέπει να ξεπερνάει τον κανόνα του 1C !!!
-ΔΕΝ κουβαλάμε τις Li-Po-ακόμα και άδειες-χύμα με τα εργαλεία ή πάνω στο μοντέλο,αλλά σε ειδική αντιπυρική τσάντα.
-ΔΕΝ ΤΡΥΠΑΜΕ-ΔΕΝ ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ Li-Po για κανένα λόγο!Απομακρύνουμε οτιδήποτε μεταλλικό στοιχείο από κοντά της είτε όταν την αποθηκεύουμε ή όταν τη φορτίζουμε.
-Κατα τη φόρτιση παρατηρούμε εαν η μπαταρία ζεσταίνεται,και διακόπτουμε τη φόρτιση εαν έχουμε υπερθέρμανση.
-Δεν εκφορτίζουμε κάτω από 3V/cell διότι καταστρέφεται,και πάντα την αποθηκεύουμε "μισογεμάτη" η τη φορτίζουμε σε "storage mode" .

Μπορείτε να συμβουλευτείτε το manual της μπαταρίας σας ή να δείτε πληροφορίες για τις Li-Po στο τέλος αυτού του καταλόγου που ακολουθεί:

ΕΔΩ